پاتوق فرزانگان
انقلابی کیست؟ هر کس ادعای انقلابی گری می کند؟ آیا انقلابی کسی است که مشوّق هرج و مرج باشد! شعارهای تند بدهد؟ از خط معینی دفاع کند؟ انقلابی باید معیارهای صحیح داشته باشد و هر کس ادعایی نکند. انقلابی: 1. منفعت و مصلحت خود را زیر پا بگذارد، آماده ی شهادت باشد. 2. معیارهای انقلاب اسلامی را در نفس خود و در اخلاق خود پیاده کند. 3. متقی باشد، عادل باشد، شجاع و فداکار باشد، مومن باشد. 4. در عمل نیز ایثار و ایمان و تقوای خود را نشان داده باشد. 5. تجربه داشته باشد، در عمل پاکی و آمادگی شهادت خود را ثابت کرده باشد. در برابر شکنجه و درد و خطر و مشکلات و امتحانات سخت پیروز شده باشد. آیا ممکن است هر کس بیاید و شعارهای انقلابی بدهد و دیگران را به حربه ی ضد انقلابی بودن بکوبد که این خود بزرگترین دلیل ضد انقلابی بودن است. این هم بخشی از یادداشت های شهید چمران بود. گاهی که نوشته های شهدا و امام و برخی روشنفکران قدیم(30،40 سال پیش) رو می خونم احساس میکنم این نوشته هاشون کاملا با زمان ما تطابق داره و فقط مربوط به اون دوران نیست. حالا که یه آدم میتونه حرفی بزنه که تا 40 سال هنوز تازه و کاربردی باشه و حتی بیشتر مثلا ارسطو یه نظریه میده که تا 2000 سال همه قبولش داشتن، چطور ممکنه خدا نتونه یه کتابی بنویسه که 1450 سال بعدش هم هنوز تازه و عملی باشه؟؟؟؟(البته منظورم اینه که کتاب بفرسته. سبحان الله) اونوقت بعضیا بهم میگن قرآن به درد همون 1400 سال پیش می خورد! در حالی که خودشون مثلا اگه یه جا یه حرف از سقراط ببینن کلی تحسین و تمجید می کنن و میگن باید به این حرف عمل کرد! برای من جالــــــبه! البته من هیچ مشکل و دشمنی با سقراط ندارما! فقط مثال زدم که گاهی آدم برای از زیر یه کاری در رفتن هرجوری هست دنبال بهانه می گرده، حتی بهانه های کودکانه و احمقانه! امان از هنگامی که آدم رو دنده ی لجبازی بیفته و نخواد منصف باشه... امــــــان... راستی شما دیروز مناظره رو دیدین؟؟؟؟ یا سرتون تو کتابا و جزوه های خودتون بود؟؟ من که دیدم! خب به نظرم خیلی مرحله ی اولش مفید بود! از اونجایی که اقتصاد خیلی مهمه یه چندتاییشون از نظر من کنار رفتن! خب، البته من بیشتر مشتاق مناظره فرهنگی هنری هستم! چون خیلی از اقتصاد سر در نمیارم!!! یه چیزی که این مناظره خیلی خوب نشون داد و به خود من به عنوان یه ایرانی کلی احساس خوب داد این بود که در آرامش کامل و فضای دوستانه و بدون جنجال برگزار شد. واقعا جای شکر هست که نامزدهای چنین فهمیده ای داریم. یه برداشت دیگه هم که میشه تقریبا و البته نه با اطمینان از این موضوع گرفت اینه که نامزدهای انتخاباتی به عشق قدرت نامزد نشده اند و شاید هدفشون واقعا خدمت بوده. این یه آرامش بزرگ به آدم میده،نه؟ امیدوارم که این طور بوده باشه و امیدوارم که نامزدی که رییس جمهور میشه به شعارهایی که داده عمــــل کنه. به امید ایرانی آباد و سرافراز همچون همیشه!
